داستان موفقیت دراپ باکس

دراپ‌باکس، یکی از برترین استارت‌آپ‌های دنیاست؛ کسب و کاری که امروزه صدها میلیون نفر در دنیا از خدمات آن استفاده می‌کنند و در دوران تبادل عظیم اطلاعات، ابزاری شگفت‌انگیز است. پشت سر این استارت‌آپ، جوان خلاقی است به نام درو هوستون که امروز در فهرست میلیونرهای زیر ۴۰ سال جهان قرار دارد.
اما “درو هوستون” چگونه توانست در کم‌تر از ۱۰ سال، دراپ‌باکس را از یک استارت‌آپ دو نفره به یک شرکت درحال‌ رشد با بیش از هزار کارمند و درآمد سالانه‌ی یک میلیارد دلاری تبدیل کند؟

همه چیز از یک فراموشی ساده آغاز شد؛ “درو” با اتوبوس چینی‌ها از بوستون به نیویورک می‌رفته که متوجه می‌شود فلشی که همه‌ی فایل‌ها و اطلاعاتش را روی آن ذخیره می‌کرده، فراموش کرده با خود بیاورد! ناامید می‌شود و چون نمی‌خواسته دوباره آن حس را تجربه کند ادیتورش را باز و کدنویسی را شروع می‌کند؛ بدون این‌که بداند قرار است چه چیزی پدید آورد! و این، آغازی است برای اتفاقی بزرگ.

بعد از آن درو به سراغ Y Combinator رفت .آن‌جا به او گفتند باید فرد دیگری کنارش باشد؛ چراکه معتقد بودند این کار فراز و نشیب‌های احساسی در پی دارد و حضور یک فرد دیگر به برقراری تعادل در این زمینه به او کمک خواهد کرد.
“درو” کم‌تر از دو هفته وقت داشت تا یک همکار برای دراپ‌باکس پیدا کند؛ برای همین یک ویدیو درست کرد و آن را پست کرد. “آرش فردوسی” که دانشجوی ام. آی. تی بود، ویدیو را در سایت هکر نیوز دید و این ایده برایش بسیار جذاب آمد و برای درو ایمیل فرستاد.

آن‌ها در یکی از ساختمان‌های دانشگاه ملاقات کردند. “آرش” بعد از یکی دو ساعت حرف زدن راضی شد دانشگاه را ترک کند؛ آن هم در حالی که فقط یک ترم مانده بود تا مدرکش را بگیرد!

توافق و همکاری تیمی قوی

“درو” توافق شغلی خود با “آرش فردوسی” را مانند یک ازدواج اجباری توصیف می‌کند: «توافق ما شبیه این بود که پس از اولین و دومین قرار ملاقات، ازدواج کنیم. همه چیز خیلی سریع اتفاق افتاد؛ چون من باید او را متقاعد می‌کردم که این تصمیم برای او خیلی خوب است و ما باید اکثر ساعات روز خود را برای آینده‌ای مشخص، صرف چنین کاری کنیم؛ با این‌ وجود او فوراً قبول کرد».
آن‌ها در ادامه با یک سرمایه‌گذار افسانه‌ای به نام مایکل موریتس، رئیس سکویا کاپیتال، ملاقات کردند. این ملاقات باعث شد تا در در زمان کوتاهی، موجودی درو از 60 دلار ۱.۲ میلیون دلار شود.

آغاز کار دراپ‌باکس یک سال پس از دریافت سرمایه از سکویا در سال 2008 شروع شد. آن‌ها ابتدا برخی از تاکتیک‌های بازاریابی پارتیزانی را به‌کار گرفتند و هنگام تست بتای ابتدایی سرویس‌های خود، چندین ویدیوی نسخه‌ی نمایشی خلق کردند؛ ویدئوهایی که به سرعت وایرال شد و چند صد هزار کاربر را جذب کرد.
از یک برنامه ارجاع هم استفاده کردند که در آن به کاربران فعلی و جدید فضای مجانی می‌داد؛ با این ترفند که کاربران فعلی باید کاربران جدید را برای سرویس ثبت‌‌نام کنند.
دراپ‌باکس بعد از آن هر روز به پیشرفت خود ادامه داد تا جایی که “استیو جابز” درخواستی با هشت صفر برای خرید این سرویس پیشنهاد داد که البته هرگز آن دو جوان نپذیرفتند.

رقابت با شرکت های بزرگ

اما چالش اصلی برای “درو” و “آرش” زمانی آغاز شد که شرکت‌هایکنند نیز در حال ساخت فضای ابری مخصوص به خود بود.
شرکت “هوستون” و “فردوسی” حالا رقیبانی داشت که برای مقابله قدری مثل گوگل، اپل، مایکروسافت و آمازون برای ایجاد فضای ابری شخصی خود دست به اقدام زدند و استارتاپ‌های دیگری مثل IDrive یا YouSendIt کار خود را شروع کردند. اما رقیب اصلی iCloud اپل بود؛ چراکه آن‌ها تا آن زمان ۲۲۲ میلیون آیفون، آیپاد و آیپد فروخته بودند و یک شایعه دیگر هم بود؛ گوگل، غول عظیمی که ماهانه بیش از یک میلیارد نفر در آن جست‌وجو می  با آن‌ها باید زره جنگی به تن می‌کردند.

آن‌ها برای محافظت از برند خود در برابر گوگل، با کمپانی تولیدکننده‌ی موبایل HTC که در آن زمان قدرت بالایی داشت، قرارداد بستند تا بعد از آن تمام سیستم‌ عامل‌های اندروید گوشی‌های HTC به صورت پیش‌فرض، فضای ابری دراپ‌باکس را داشته باشند. بعد از آن با ۶ شرکت تولیدکننده موبایل دیگر قرارداد بستند و سپس به سراغ تولیدکنندگان کامپیوتر و تلویزیون‌های هوشمند رفتند. هم‌چنین تیمی برای گسترش تجارت دراپ‌باکس استخدام کردند و بیش از صدها تولیدکننده اپلیکیشن‌ خارجی نیز اپلیکیشن‌هایی برای دراپ‌باکس تولید کردند. تمام این کارها باعث شد تا دراپ‌باکس از میدان به در نرود و هم‌چنان استوار به راه خود ادامه ‌دهد.
شرکت “درو” و “آرش” در حال‌ حاضر برای بیش‌ از ۲۰۰ هزار کسب وکار، سرویس‌های نرم‌افزاری ارائه می‌کند و بیش از ۵۰۰ میلیون نفر کاربر دارد و یکی از موفق‌ترین زیرمجموعه‌های Y Combinator است.